FORUM.PIROTECHNIKA.ONE.PL

[dziadek kermit]

Kłaniam się pięknie
sprawdzony sposób na karmelkę o niższej temperaturze topnienia
C35S(i)
skład jak C35S a (i) znaczy inwertazowa
cały myk polega na tym, że zamiast wody, do wstępnego rozpuszczenia składników użyłem 10% octu.
mechanizm jest prosty
podczas powolnego ogrzewania kwaśnego roztwory sacharozy następuje jej hydroliza do glukozy i fruktozy ( przynajmniej częściowa ), i w efekcie obniża sie temperatura topnienia składników.
Proces hydrolizy sacharozy nazywa się inwertowaniem a hydrolizat to cukier inwertowany ( główny składnik sztucznego miodu jak wyżej wspominałem), dlatego nazwałem tą karmelkę karmelką inwerazową i dodałem (i)
Można to sprawdzić, jak kto będzie mial ochotę, ale mnie to się udało więc daję info.
ciekawostka Obserwacja po dwóch dniach leżenia na wolnym powietrzu:
nieszanka pochłania wilgoć ( nie nowina) i staje się trwale plastyczna a najlepsze, że się nieźle pali ( może trochę wolniej i spokojniej), trudniej ją jednak zmusić do zapłonu
może bęzie filmik??

[pessos]

Brawo Kermit
Sprawdziłem twoje wskazówki nt. sztucznego miodu i... TO DZIAŁA
Stosowałem przepis standardowy ale zamiast syropu caro zastosowałem sztuczny miodzik. Plastyczność tak otrzymanego karmelka jest wyraźnie większa jak na mój gust. Przy ok. 60*C (termometr wetknięty w masę dlatego "ok." a nie dokładnie) ma plastyczność normalnej karmelki . Pali się troszkę wolniej (dając szary dym - moja normala karmelka dawała biały) ale różnice są minimalne co przy małych silnikach nie robi chyba większego problemu. sprawdzę liniową prędkość palenia po dodaniu Fe2O3 co moim zdaniem powinno dać lepszy efekt naewt niż normalna karmelka bez katalizatora. Masa paliwa zachowuje się podobnie do twojego paliwka C35S(i) czyli po dwóch dniach leżakowania luzem lub dłuższej chwili ugniatania w łapkach (strzasznie się zaczynają pocić) plastyczność jest wyrażnie wyczuwlana, ale przy próbie uformowania walca wyraźnie ujawnia się kruchość otrzymanej masy. Właśnie tą kruchość i względną plastyczność postanowiłem wykorzystać. Starłem otrzymaną masę na tarce do warzyw. Otrzymane płatki/kruszki wstawiłem na 20 min do piekarnika (70*C) po czym ładowałem i ubijałem partiami do formy w której znajdował się metalowy trzpień "kanałowy". Dla łatwiejszego wyjęcia trzpienia jak i przyśpieszenia procesu produkji/twardnięcia paliwa, bloczki wstawiałem do zamrażalki na 15min, a potem brutalnie starałem się wyrwać poprzyklejane trzpienie Nawet to poszło w miarę łatwo. Jeden tak wykonany blok paliwa rozciąłem aby sprawdzić czy czasem nie pozostają w nim jakieś bąble powietrza wynik okazałą się negatywny - bąbli nie stwierdzono
Jak dla mnie skład warty uwagi ze względu na względną łatwość elaboracji no i tak ładnie pachnie podczas produkcji jakby pierniki ktoś robił (ale z góry mówię nie smakuje jak piernik czy miodzik tylko jak saletra )
Podsumowując - Rcandy biorę na warsztat

Pozdrawiam
Szymon

[beaker]

[Sylwek]

Ja bym tak nie zachwycał się tym paliwem kiepsko u niego z wytrzymałością mechaniczną i w ogóle zawartość wilgoci powoduje kolejne problemy wysychanie pękanie itd... Jak ktoś nie radzi sobie ze zwykłym karmelkiem to polecam toffi Pinota +1% tlenku żelaza tu własności mechaniczne są równe i określone.