FORUM.PIROTECHNIKA.ONE.PL

[jaskiniowiec]

Wydaje mi się, że sumarycznie skład można pominąć. Jeśli tylko nie ma toto (a nie ma) lotnych rozpuszczalników, to i tak powinno to zadziałać. W koncu i tak wychodzi utwardzona żywica epoksydowa. Bilans tlenowy może być różny dla różnych utwardzaczy, ale różnice zbyt wielkie chyba nie będą. W końcu ilość lepiszcza nie jest tak wielka. Ważniejsze jest, aby robiąc próby trzymać się jednego składu. Osobiście robiłem próbne paliwo na KP i Epidianie 5 z PACem. Nie robiłem próby w silniku, a tylko sprawdzałem jak się toto pali. Ale wyszło dośc ciekawie. Skład to: 45% ŻE, 45% żywicy oraz 10% Al. Takie proporcje wynikały z faktu, ze chciałem spróbować czegoś z czarnym dymem. Wyszedł dym szary, ale to nic. Zapłon trudny, ale jak już załapie, to się pali. Dodatkowo 45% żywicy było podyktowane łatwością odlewania ziaren i jednocześnie przy tej ilości żywicy spada ryzyko "napowietrzenia" paliwa. Bańki same wypływają, bo całość jest ciekła. Dodatkowo taka ilość żywicy powinna sflegmatyzować paliwo i ułatwić jego opanowanie. Liniowa prędkość spalania niewielka, tak więc zacisk trzeba będzie przywalić chyba przynajmniej 200. Ale to dopiero wyjdzie, jak ktoś zacznie próby w silniku. Zdecydowanie nie jest to paliwo na spalanie czołowe i do małych silników.

[crave]

Ostatnie parę prób wymusiły na mnie dosyć znaczące umocnienie konstrukcji korpusu - okazało się, że zagięcie rurki nie jest wystarczającym sposobem mocowania dyszy i zatyczki. W związku z tym, postanowiłem użyć drewnianych kołków do mocowania cementowych części w korpusie - kołek fi 7mm sprawdził się, ale tylko w przypadku zatyczki, gdzie dało się przełożyć go na wylot (ma 4 cm długości). Przy dyszy, gdzie dochodziła jeszcze temperatura, kołki (ten sam, tylko przecięty na trzy części i umiejscowiony w trzech otworach) ścinało - zazwyczaj jeden z trzech: to wystarczyło żeby cementowa część dyszy wystrzeliła, a grafitowa przekrzywiła się zmniejszając ciśnienie. Dla tego zdecydowałem się dać jednak wkręty - chciałem uniknąć metalowych części, no ale skoro inaczej się nie da....
Czy wytrzymają, okaże się jutro. A - Kn średnie 97

Zdjęcia:




przekrój:

Mieści się tu około 30g paliwa. Myślę że docelowo zrobię silnik na 3 takich ziarnach, tj 90g paliwa, ale na razie testuje czy KP+Silikon w ogóle się do czegoś nadaje i przy jakim Kn będzie współpracował.

[skałt]

Ja robie to inaczej i wygląda to bardziej profesjonalnie a mianowicie wiercę dziury co 90 stopni biorę nity (akurat mam z kwasówki) więc są nie do zerwania i nituje zalewam cementem i jeszcze nigdy mi nie wyrwało !! a wkręty są cienkie i przewaznie słabej jakości ...

[crave]

Cholera, sądziłem że cementowej części dyszy nie muszę dobrze zabezpieczać, a tu zonk - wystrzeliło cementową część... Grafitowa została, ale rurka wypaliła się dookoła krążka, więc całość się rozszczleniła. Silnik już był bliski dobrej pracy, ale to jeszcze nie to - no nic, trochę inaczej umiejscowię wkręty i wszystko się powinno trzymać. No i muszę troszkę zmodyfikować sposób odpalania, bo ten jest troszeczkę zbyt intensywny.

[Sylwek]

A nie lepiej trochę tą rurę jednak rozgrzać i zrobić na niej stożek a nie bawić się wkrętami? To jednak już uznana metoda nawet sprzedałem ją Nakakowi i był zainteresowany być może za jakiś czas pokażą się takie SR na jego stronie.

[crave]

Myślisz, że nie próbowałem?
Zrywa zagiętą część...

tutaj ładny kołnierzyk zagięcia który cudem udało mi się znaleźć (za to resztę rurki mi gdzieś wcięło, ale chyba jest w garażu).


A tu wyrwana cementowa część

Myślę, że połączenie wkrętów i zagięcia byłoby bardzo skuteczne, ale szczerze mówiąc zaginania nie uważam za zbyt ładnego rozwiązania.

[Sylwek]

Chodzi mi o stożek a nie zagięcie dawno nie bawiłem się z PP, ale jest ono dobrze obrabialne cieplnie do tego ono zostało stworzone w przeciwieństwie do PVC wiec przy odrobinie inwencji powinno ci się udać zrobić coś takiego

[crave]

Hmm, zobaczę, ale z tym obrabianiem cieplnym to w trochę inną stronę działa - zanim się rurka na całej grubości rozgrzeje, to już z wierzchu się leje - w końcu PP-R się raczej nie gnie, a zgrzewa.
Rurki gnę w łaźni piaskowej, więc ogrzewanie jest niby dosyć równomiernie.

Ale i tak wolę wkręty, są bardziej powtarzalne i nie mam myśli w rodzaju "cholera, jak się zapali na łaźni to raczej nie zdążę wyrzucić przez okno". A wydaje się, że nawet przy CATO wkręty nie powinny za daleko polecieć.

BTW, skończyły mi się gotowe ziarna i rura PP-R do testów, na dodatek mam dużo mniej wolnego czasu, więc następne testy mogą się trochę odwlec.